คิดถึงฮุสนา

วันนี้ขอบรรยายความคิดถึงหลานรักสะหน่อยเหอๆๆ (จะโดนหาว่านินทามุสลิมมะ หรือเอาความน่ารักมาเปิดเผยหรือเปล่าหนา)
ฮุสนา เรารู้จักกันได้ประมาณ ปีกว่าเกือบสองปีไม่ทราบแน่ชัด เพราะบังเอิญ มะของฮุสนาเปิด มูอัลลัฟเซ็นเตอร์ มีการนัดบอดเจอกัน โดยการคุยผ่านอินเตอร์เน็ต เรานัดเจอกันครั้งแรกๆที่ สันติชน หรือเปล่านะพี่นี ตอนนั้น ฮุสนายังไม่ขวบเลย น้ำหนักไม่เกิน สอบฟันมีสองสามซี่ กำลังน่ารัก ตัวนิ่มๆ เดินยังไม่ได้เหอๆๆ เสร็จเราอุ้มไปโน้นมานี้สบายเพราะว่าไม่หนักสะด้วย มาชาอัลลอฮ์ ฮุสนาผิวออกเขียวๆ ตามคำบอกเล่าของเยาะของฮุสนา แต่ว่าน้านัทว่าฮุสนาผิวสวยออกดำนิดแต่ดำหวาน (ยืมเขามาไม่รู้เหมือนกันดำหนานเป็นไง) เอาเป็นว่าสวยและน่ารักเสมอละกันนะ เท่าที่จำได้ฮุสนาไม่ค่อยร้อง เจอที่ไรยิ้มไม่มีฟันมาก่อนทุกที่หลอกก็ง่าย ไม่ค่อยติดแม่เท่าที่ควรอิอิ
ตอนนี้ฮุสนามีน้องใหม่ชื่อนู่ฮา น่ารักพอกัน แต่ดูท่าทางจะอ้วมอรทัยเพราะพี่สาวเธอช่างโหดเหลือเกิน แต่เข้าใจฮุสนาเลยเพราะเราก็มีน้องสาว ตอนเด็กๆ ชอบคิดว่าน้องสาวเราๆต้องปกป้อง บ้างที่จะอุ้มก็เหมือนจะรัดคอน้องให้ตายไปในสายตาของผู้ใหญ่เหอๆๆ สู้ ฮุสนา แต่เชื่อว่า นู่ฮาโตมาจะมีความอดทนสูงมากอิอิ