ความรัก

คำว่ารักนั้น เป็นคำที่เราได้ยินบ่อยๆ แต่ถามว่าใครเข้าใจความรู้สึกว่ารักดีพอที่จะอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้บ้างว่า รักและความรักแปลว่าอะไร
ส่วนตัวก็อธิบายไม่ได้ว่าอะไรเรียกว่ารัก บ้างที่สิ่งที่ตอนแรกคิดว่านี้แหละความรัก ก็กลายเป็นคำว่าชอบ หรือแค่ชื่นชมเมื่อเวลาเปลี่ยนไปสักระยะ
แต่เมื่อเร็วๆนี้ คิดว่าพอจะรู้ละว่า สิ่งที่เรียกว่ารักหน้าตาประมาณไหน
ความรักที่ว่าเป็นความรักที่อัลลอฮ์ให้กับเราทุกคน สิ่งที่รู้สึกกับตัวเองคือ ตอนมาเป็นมุสลิมใหม่ รู้สึกเหมือนเป็นคนโปรดของอัลลอฮ์พอควรเพราะด่านและอุปสรรคที่โถมเข้ามาเนื่องจากการประกาศว่าฉันเป็นมุสลิมนั้นช่างมากมายแต่ก็สามารถผ่านพ้นไปได้เพียงแค่การขอดุอาห์ต่ออัลลอฮ์ ตาคู่นี้ร้องไห้มามากมายเหลือเกินแต่อัลฮัมดุลิละห์ทุกอย่างก็ผ่านมาได้ทุกวันและทุกวัน
และแล้วก็มาถึงช่วงที่ปัญหาก็ยังเข้ามาอยู่ตลอดแต่บ้างครั้งสิ่งที่ขอตอนสญูดก็เป็นตามที่ขอบ้างเป็นไปอีกทางบ้างเคยคิดว่า สิ่งที่ขอแล้วไม่ได้คือสิ่งที่เลวร้ายสำหรับเรา แต่เมื่อเวลาเปลี่ยนไปก็พบว่า ภายในสิ่งที่เรามองว่ามันเลวร้ายสำหรับเราก็มีส่วนดีที่เราคิดไม่ถึงอยู่อย่างมากมาย และหลายๆ อย่างได้เปลี่ยนความคิดว่า ดีเหมือนกันที่วันนั้นไม่เป็นอย่างที่ขอสะอย่างนั้น มนุษย์นี้จิตใจช่างกลับไปกลับมาได้ง่ายเหลือเกิน เหนื่อยกันบ้างมั๊ย
ที่นี้ลองกลับมาที่คำว่ารักของอัลลอฮ์ โดยส่วนตัวเป็นคนรักและไว้ใจคนค่อนข้างง่าย เป็นจุดอ่อนในการคบเพื่อนอยู่ตลอดเวลา ด้วยความเป็นลูกคนกลาง เหมือนจะมีความสามารถพิเศษจะรับรู้ว่าคนนี้รัก หรือคนนี้ไม่รัก และคำจำกัดความของคำว่ารักที่ออกจะแปลกไปสักหน่อยแต่มันก็ใช้การได้เสมอกับตัวเอง แต่ความรักของเรานั้นมีข้อจำกัด เมื่อไรก็ตามที่เราไม่ได้รับความรักตอบความรักก็จะเปลี่ยนแปลงเป็นอื่นทันที่ ร้ายที่สุดคือเปลี่ยนจากริมขวา คือความรัก ไปเป็นริมซ้ายจัดคือความเกลียดก็มีหลายเหตุการณ์
เมื่อเร็วๆนี้ รู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของความสุขสงบในใจ แต่ก่อนเคยขอดุอาห์ว่าขอให้อัลลอฮ์ช่วยบังคับจิตใจของเราให้มั่นคงในศาสนาของพระองค์ขอให้เราหนักแน่นและต่อสู้กับทุกสิ่งทุกอย่าง จากวันนั้น เหมือนหัวใจมีเกราะเหล็กหรือมีอะไรสักอย่างโอบกอดมันไว้รุ้สึกมั่นใจและไม่ค่อยเศร้าเท่าไร แต่ เมื่อเร็วๆนี้ เหมือนเกราะอันนั้นหายไป หัวใจดวงนี้ดูอ่อนไหวและหวาดกลัวกับสิ่งที่จะต้องเจอในวันรุ่งขึ้นไปสะอย่างนั้น เสียใจและร้องไห้
โทรไปปรึกษาเชคริฏอทางโทรศัพท์ เชคบอกว่าความรู้สึกนี้เกิดได้กับทุกๆ คน โดยเฉพาะเมื่อเราได้ผ่านช่วงที่เรียกกว่าการต่อสู้ที่เราต้องฝ่าฟันอุปสรรคอะไรสักอย่างโดยเราลืมทบทวนจิตใจของเราแต่ด้วยความที่เรากำลังสู้ เรื่องบางอย่างเราก็ละเลยไป พอเริ่มมีเวลามากขึ้นก็ได้เวลาแล้วที่เราจะต้องมานั่งทบทวนจิตใจของเราว่าเรามีมั่นคงในจิตใจของเราแค่ไหน จากสิ่งที่ได้คุยกัน กลับมานั่งทบทวนแล้วก็พอว่า เรารักอัลลอฮ์น้อยไปหรือเปล่า เราอ่อนแอในอีหม่านของเราเพราะใจของเราหรือไม่ คืนนั้นลุกขึ้นละหมาดแล้วอยู่ดีๆก็คิดว่าจริงๆ เราไม่มีใครเลยนิหว่า ใครกันนะที่รักเรา แล้วก็ร้องไห้ ในหัวมีคำตอบเข้ามาว่า อย่างน้อยก็มีอัลลอฮ์รักเรามาตลอดไม่ว่าจะเป็นมุสลิมหรือก่อนหน้านั้น แล้วเราละรักอัลลอฮ์ได้เพียงเศษเสี้ยวของความรักที่ได้รับจากอัลลอฮ์หรือไม่ เมื่อความคิดนี้ปรากฏในหัวของเราแล้วพอก้มสญูดเท่านั้น ที่หัวใจของเราก็เหมือนมีเกราะมาหุ้มมันอีกครั้ง รู้สึกมั่นใจว่าจิตใจของเราจะไม่หวั่นไหวหากเพียงแต่เราเชื่อว่าไม่ว่าอะไรจะเกิดก็ตาม เชื่อเทิดว่าสิ่งนั้นมาจากอัลลอฮ์ที่รักเราที่สุด และคนรักกันจะไม่มีวันทำร้ายกันเด็ดขาด หวังความโปรดปรานจากอัลลอฮ์ทั้งในดุนยานี้และในอาคีรัต
ความรักของอัลลอฮ์นั้นช่างมหาศาลอธิบายความกว้างขวางไม่ได้ และหาอะไรมาเปรียบก็ไม่ได้อีกเช่นกัน ความรักนี้ไม่มีข้อแม้ และไม่ต้องการสิ่งตอบแทน ช่างอิคคลาสและงดงามจริงๆ อัลฮัมดุลิละฮ์